Ovo oboljenje spada u grupu sistemskih oboljenja, a klinički se manifestuje promjenama na koži i skeletnim mišićima.
Pravi uzrok oboljenja još nije poznat, pretpostavlja se da su to: genetska prdispozicija, virusne infekcije kao što su virusi influence i coxsacie virusi koji izazivaju inflamatornu miopatiju koja dovodi do poremećaja regulacije imune funkcije koja onda dovodi do razvoja autoimunog procesa. Nastanak nekroze mišićnih vlakana može da bude kao posledica dejstva T citotoksičnih T limfocita (CD8+) koji su udruženi sa T helper limfocitima ( CD4+) i pratećim makrofagima u infiltratu.
Takodje treba napomenuti da patogeneza kutanih promjena nije razjašnjena ali se smatra da je glavni faktor koji dovodi do ovih promjena intenzivno izlaganje sunčevoj svjetlosti.
Dermatomiozitis se vrlo često javlja u sklopu nekih drugih oboljenja ali se tačna međusobna povezanost još dovoljno ne poznaje i ona se uglavnom sreće kod osoba starijih od 40 godina, dok se kod oboljelih mlađe dobi ne susreću druga oboljenja, uz postojeći dermatomiozitis.
Dermatomiozitis možemo podijeliti u nekoliko grupa i to su:
- Primarni idiopatski polimiozitis,
- Primarni idiopatski Dermatomiozitis,
- Dermatomiozitis ili polimiozitis uz neoplaziju,
- Dermatomiozitis ili polimiozitis u dječijem uzrastu i
- Dermatomiozitis ili polimiozitis u sklopu drugih bolesti vezivnog tkiva.
Karakteristična promjene kod oboljelih od dermatomiozitisa je lividni eritem oko očiju koji prati otok mekih tkiva.
Na dorzalnim regijama prstiju šaka pojavljuju se čvorićaste promjene ( Gottronove papule) dok se iznad laktova, koljena i na unutrašnjim stranama skočnih zglobova nalazi ljubičasti eritem (Gottronov znak). Oko nokatnih ploča se mogu nalaziti teleangiektazije uz distrofiju kutikule.
Na mjestima izloženim suncu može se javiti poikiloderma i ljubičasti eritem.
Takođe treba napomenuti da se dermatomiozitis može razviti naglo u toku nekoliko dana u sklopu visoke temperature, bolova i slabosti u zglobovima i mišićima, uz teško opšte stanje i ovo je uglavnom akutna forma oboljenja.
U postavljanju dijagnoze oboljenja koriste se laboratorijske analize (vrijednosti mišićnih enzima su povišene; CK, keratin kinaza, aldolaza, LDH, laktat dehidrogenaza, kao i kratinin u urinu), biopsija klinički zahvaćenih mišića (pokazuje inflmatorni miozitis, edem i degeneraciju miofibrila) , elektromiogram ( ukazuje na miopatske promjene), kao i kriterijumi za postavljanje dijegnoze koji prate protokol prisutnih kutanih znakova i ostalih znakova oboljenja koji mogu biti prisutni i kod drugih oboljenja slične etiologije.
Gledano diferencijalnodijagnostički, dermatomiositis treba razlikovati do Lupusa erythematodesa, fotodermatitisa, a slične simptome mogu imati i oboljeli od trihineloze.
Liječenje je u domenu dermatoverologa, reumatologa i neurologa.