Condylomata acuminata (šiljasi kondilomi) su klinička manifestacija polne infekcije sa humanim papiloma virusima (HPV), javlja se kod oba pola i spada u jedno od češćih polno prenosivih oboljenja.
Oboljenje se javlja posebno u mlađih, seksualno aktivnih osoba. HPV se prenosi seksualnim kontaktom, pri čemu je kontagioznost oko 60%.
Inkubacija je različita, od nekoliko dana do nekoliko mjeseci, a ponekad virus može perzistirati u ćeliji u latentnoj formi i više godina.
Promjene se mogu lokalizovati, na perineumu i perianalnalnoj regiji kod žene, na koži i sluzokoži penisa, ingvinalno i perianalno kod osoba muškog pola.
Ako je inficiran porođajni kanal, moguće je prenošenje infekcije sa majke na plod tokom porođaja.
Polne bradavice su jedna od najčešćih seksualno prenosivih bolesti, zastupljene kod 1% seksualno aktivne populacije, češće kod osoba promiskuitetnog ponašanja.
Najčesće se prenose seksualnim kontaktom. Bolest je visoko kontagiozna, jer nakon polnog odnosa oboli 60% partnera. Inkubacija iznosi od 2 do 9 mjeseci. Bolest se širi autoinokulacijom
Česte su asimptomatske infekcije. Lezije su u vidu sitnih bjeličastih papula, lokalizovanih u predjelu vulve, vagine, uretre, cerviksa, penisa, skrotuma, perineuma, anusa ili na bilo kom dijelu genitalnog trakta obloženog pločastim epitelom. Promjene se šire i rapidno rastu, a pogoduje im vlažna i okluzivna sredina.
Za razliku od drugih mijesta gdje su šiljasti, kondilomi su na cerviksu pretežno pljosnati (condylomata plana).
U vagini i na cerviksu se često vide upalne promjene u vidu crvenila, odebljanja, pustula i ulceracija, zbog redovite popratne miješane infekcije.
Uz kondilome su često prisutna i druga polno prenosiva oboljenja kao što su gonoreja, trihomonijaza i herpes vaginalis, a time i simptomi tih infekcija, prvenstveno obilan patološki vaginalni sekret
Infekcija sa HPV može proteći asimptomatski, pa se kondilomi otkriju tek pri kolposkopskom pregledu.
Pojava polnih bradavica kod djevojčica (lokalizovanih u predelu vulve ili uretre) i dječaka (lokalizovanih perianalno) uvijek ukazuje na rizik od seksualne zloupotrebe djeteta.
Dijagnoza se postavlja na osnovu kliničke slike i testa sa 5% sirćetnom kiselinom, koja se aplikuje na sumnjive lezije, koje poslije 10-15 minuta postaju bijele
Za diferencijalnu dijagnozu, najčešće dolaze u obzir oboljenja kao sto su: Condylomata lata, seboroična keratoza, nevusi, molluscum contagiosum, papillae coronae glandis, Crohn-ova bolest, lichen ruber planus.
Što se tiče liječenja, ne postoji specifična antivirusna terapija HPV pa su recidivi relativno česti, a liječenje je raznovrsno i ovisi o veličini i broju kondiloma. Ovisno o uzročniku, potrebno je prvo sanirati patološki iscjedak, a potom, ako su kondilomi manji po veličini i broju, direktno premazivanje kondiloma 10-25% otopinom podofilina.
Krioterapija se preporučuje 1-2 puta sedmično i obično su dovoljne 4 seanse, a elektrohirurška i hirurška ekscizija (uspjeh 89 do 93%) se savjetuju za tretman kondiloma otpornih na standardnu terapiju.
U prevenciji oboljenja savjetuje se korištenje kondoma tokom seksualnog odnosa sa nepoznatim partnerima.
Obavezan je pregled partnera, a ako postoji oboljenje potrebno je paralelno liječenje, kod žena se radi citološki pregled cerviksa i kolposkopija, a kod analnih lezija potrebno je uraditi i rektoskopiju.